Ήταν ένα αλλιώτικο ταξίδι. Είχε όλες τις χαρές μιας εκδρομής, είχε όμως και δουλειά σκληρή,πρόβες, αγωνία για να κρατήσουμε τη συγκέντρωση και τη φωνή μας σε καλή κατάσταση,πολύ τρακ για την εμφάνισή μας πάνω στη σκηνή-εκεί όπου κρίθηκαν οι προσπάθειες και η δουλειά 6 μηνών- και βέβαια χαμόγελα ανακούφισης και χαράς όταν πια τελειώσαμε και δεχτήκαμε τα θετικά σχόλια του διοργανωτή του φεστιβάλ και άλλων μουσικών. Στο Χορωδιακό Φεστιβάλ όλ’ αυτά, που γίνεται κάθε χρόνο εδώ και 30 χρόνια στην Καρδίτσα. Επί 15 μέρες τραγουδούν εκεί κάθε βράδυ χορωδίες απ’ όλη την Ελλάδα. Είχαμε την ευκαιρία να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλες χορωδίες και να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας. Έτσι επιθυμήσαμε να μάθουμε περισσότερα,να τραγουδήσουμε δυσκολότερα τραγούδια, να πάρουμε μέρος και σε άλλα φεστιβάλ, ν’ ανεβούμε ψηλότερα. Είχαμε τη χαρά  επίσης να γνωρίσουμε σημαντικούς ανθρώπους της τέχνης, το μαέστρο κ. Νίκο Ευθυμιάδη-την ψυχή του Φεστιβάλ- ,την κ. Σουζάννα Κόστιτς-διευθύντρια του τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Νίκαιας, η οποία μάς διηύθηνε κιόλας στο κοινό για όλες τις χορωδίες μουσικό κομμάτι, και τον κ. Αλέξη Κωστάλα, τον άνθρωπο με την υπέροχη φωνή, που παρουσίαζε το Φεστιβάλ.

Ήταν μια εκδρομή που μας έδωσε μοναδικές εμπειρίες, πολλή αγάπη για τη μουσική και πολλή όρεξη για δουλειά!

Δουλεύουν εντατικά και με ζήλο προκειμένου να προετοιμάσουμε τα μουσικά κομμάτια που θα τραγουδήσουμε στο Φεστιβάλ της Καρδίτσας. Οι πρόβες πυκνώνουν περισσότερο, Τετάρτες, Κυριακές και επιπλέον πρόβες μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Η δουλειά είναι σκληρή για να βγεί ένα σωστό αποτέλεσμα. Χαμογελούν όμως, και περιμένουν με ενθουσιασμό το ταξίδι μας στην Καρδίτσα και τις εμπειρίες που θα ζήσουμε εκεί. Εκτός από το δικό μας πρόγραμμα, ετοιμάζουμε κι ένα κοινό έργο, ένα χορωδιακό κομμάτι του Θεόδωρου Αντωνίου που θα το τραγουδήσουν τα παιδιά μαζί με όλες τις άλλες χορωδίες στο τέλος της βραδιάς και θα το διευθύνει ο ίδιος ο συνθέτης.

”Μιλάμε μουσική”, η μουσική είναι μια συναρπαστική και πολύ γοητευτική ??ξένη?? γλώσσα που-αν την αγαπήσει κάποιος-χρειάζεται πολλή δουλειά για να μάθει να τη μιλάει. Ετσι λοιπόν μέσα από το φετινό μας πρόγραμμα Μουσικής Παιδείας θα προσπαθήσουμε να  μάθουμε τη γλώσσα της μουσικής, αρχικά μέσα από το χορωδιακό τραγούδι, και κατόπιν  μέσα από την οργάνωση μουσικών, οργανικών συνόλων.

Η ανθρώπινη φωνή είναι το πρώτο,το πιο αυθεντικό μουσικό όργανο,: εύκολο, πρόχειρο, ανέξοδο και ταυτόχρονα τόσο υπέροχο, προέκταση της ψυχής μας. Στη συνέχεια, το χορωδιακό τραγούδι είναι η πιο  όμορφη ομαδική καλλιτεχνική έκφραση. Φέρνει με άμεσο τρόπο τα παιδιά σε επαφή με σημαντικά έργα μουσικής τέχνης, συντονίζει  την καλή διάθεση, την αισιοδοξία, τη χαρά, την ομορφιά, την ίδια την αναπνοή των παιδιών.

Ο στόχος μας είναι φέτος πολύ συγκεκριμένος: Να φτιάξουμε μια όσο το δυνατόν καλύτερη χορωδία και να συμμετέχουμε στο διεθνές χορωδιακό φεστιβάλ που γίνεται κάθε χρόνο την άνοιξη στην Καρδίτσα, σε συνδυασμό με την  συνάντηση σχολικών χορωδιών, όπου συμμετέχουν χορωδίες απ? όλη την Ελλάδα.  Τα χορωδιακά μουσικά κομμάτια που έχουμε επιλέξει είναι ιδιαίτερα απαιτητικά και πρέπει να δουλέψουμε  πολύ συστηματικά. Ελπίζουμε ότι θα καταφέρουμε να προετοιμαστούμε εγκαίρως.

Παράλληλα, για τα παιδιά που παίζουν μουσικά όργανα, θα δημιουργηθούν σύνολα που θα έχουν την ευκαιρία να παρουσιαστούν και να ??μιλήσουν μουσική?? σε εκδηλώσεις του σχολείου κατά τη διάρκεια της χρονιάς.

–    42 , Φεύγουμε.

Και μετά από αυτά τα λόγια το πούλμαν ξεκίνησε κατευθυνόμενο προς το αεροδρόμιο του Ελευθέριου Βενιζέλου. Πιστεύουμε ότι κανένας μας δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι θα πηγαίναμε αυτό το ταξίδι στη Γαλλία, ακόμα και όταν το αεροπλάνο προσγειώθηκε στο Charles de Gaulle. Μετά απά μια δίωρη διαδρομή με το πούλμαν φτάσαμε στη Σάρτρ η οποία ήταν και η πρώτη πόλη που επισκεφθήκαμε. Ακολούθησαν και αλλες πόλεις, μουσεία και κυρίως κάστρα, τα οποία ήταν και το θέμα της εκδρομής.

Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκαναν οι πόλεις Τουρ, Ρουέν, Ονφλέρ και Ντωβίλ οι οποίες ήταν γραφικές και πιο εμπορικές και είχαμε περισσότερο χρόνο να τις εξερευνήσουμε. Ανάμεσα στα κάστρα ξεχωρίσαμε τις μαγευτικές Βερσαλλίες και το επιβλητικό κάστρο Σαμπόρ. Μα πάνω απ? όλα μας άρεσε το κάστρο Σενανσώ  που ήταν χτισμένο πάνω από ένα ποτάμι με έναν διασκεδαστικό λαβύρινθο στον οποίο περάσαμε σχεδόν μια ώρα παίζοντας σαν παιδάκια του δημοτικού. Επιπλέον μας εντυπωσίασε αρκετά το Μουσείο Πολέμου στο οποίο θαυμάσαμε συγκλονιστικά εκθέματα.

Αυτό, όμως που έκανε την εκδρομή ξεχωριστή δεν ήταν μόνο οι εκπαιδευτικές ξεναγήσεις και οι γνώσεις που πήραμε αλλά η τελείως διαφορετική εμπειρία που βιώσαμε.

Δε θα ξεχάσουμε τις ατελείωτες ώρες στο πούλμαν. Από την αρχή τις φοβόμασταν, πιστεύαμε πως θα ήταν ό,τι πιο βαρετό. Όμως μέσα σε εκείνο το πούλμαν περάσαμε τις καλύτερες στιγμές και δεθήκαμε σαν ομάδα.

Πριν την εκδρομή ήμασταν πολλές ξεχωριστές παρέες, όμως στη Γαλλία περάσαμε πολλά μαζί και γνώρισαμε όλοι τον πιο διασκεδαστικό εαυτό του καθενός. Ήρθαμε κοντά με άτομα που δεν είχαμε καν μιλήσει τα προηγούμενα χρόνια του Γυμνασίου και αποκτήσαμε αναμνήσεις χωρίς να εξαιρέσουμε κανέναν, γιατί είμασταν πια μια ενιαία ομάδα. Ακόμα και τον οδηγό τον αγαπήσαμε μέχρι το τέλος της εκδρομής και απορούμε πώς ανέχτηκε τις φωνές και τα τραγούδια μας για έξι ολόκληρες μέρες.

Όμως η μασκότ της εκδρομής ήταν σίγουρα το φορητό ηχείο του Θωμά το οποίο ταξίδεψε μέχρι και στον Ατλαντικό μαζί με σαράντα δύο «χαζοχαρούμενα» που έτρεχαν ξυπόλυτα κατα μήκος της παραλίας.

Επίσης, μπορεί να μην το καταλάβουν ποτέ οι καθηγητές αλλά για πέντε νύχτες γίναμε μυστικοί πρακτορες. Το κυνηγητό στους διαδρόμους, το κρυφτό στα δωμάτια και το άγχος κάθε φορά που ανοίγαμε μια πόρτα έκαναν τη διαμονή μας στα ξενοδοχεία αξέχαστη και μας γέμιζαν με αδρεναλίνη κι ανυπομονησία για το επόμενο βράδυ.

Γενικά, αυτή η εκδρομή μας άφησε μια υπέροχη αίσθηση. Δεν νομίζουμε να ήταν τόσο ωραία αν δεν ήμασταν όλοι μαζί, γιατί καθένας πρόσφερε κάτι ξεχωριστό στο τελικό σύνολο. Θα είναι μια γλυκιά ανάμνηση για όλους μας και θα χαρακτηρίζει την τελευταία τάξη του Γυμνασίου. Ευχαριστούμε τους καθηγητές- συνοδούς, την ξεναγό και τον οδηγό που μας υπέφεραν και δεν υποσχόμαστε τίποτα και σε κανέναν για την επόμενη φορά .

 Άλκηστη Κυριακοπούλου

Αιμιλία Λυμπεροπούλου